De Flåmsbana en de Rallervegen

Vandaag gaan we met de trein naar boven vanuit Flåm, de Flåmsbana. Als je internet mag geloven is dit een van de mooiste treinroutes van de wereld. Nou, daar denk ik toch anders over!

Vanuit Aurland zijn we zo in Flåm. Vanuit de verte zien we al weer een cruiseschip in de haven liggen. Veel van de mensen die op deze boot verblijven zien we weer terug in de trein. Ze zijn namelijk te herkennen aan een ronde sticker met een nummer op hun shirt.

De Flåmsbana is een spoorlijn van 20 kilometer lang tussen de dorpjes Flåm en Myrdal, op 867 meter hoogte. Het is een van de steilste spoorlijnen ter wereld, met een helling van zo’n 5,5% op meer dan driekwart van de route. De bouw van deze spoorlijn begon in 1923 en werd voltooid in 1940 en had als doel om materiaal te vervoeren voor de aanleg van de Oslo-Bergen spoorweg. Er zijn onderweg 20 tunnels, waarvan 18 met de hand gebouwd zijn.

We gaan in de trein aan de rechterkant zitten. Volgens internet heb je aan deze kant het beste uitzicht. De uitzichten zijn best mooi, maar ook weer niet zo mooi dat ik iemand zou aanraden met deze trein te gaan. Enkel was het al 40 euro per persoon, een retourtje zal duurder zijn. En je ziet dan niets meer want je gaat natuurlijk dezelfde weg weer terug. Je mag er zelfs boven in Myrdal niet uit, maar moet blijven zitten, want binnen 10 minuten gaat de trein ook al weer terug.

De treinrit duurt 1 uur. Van dat uur sta je zeker 10 minuten halverwege op een station te wachten op een trein die langs komt. En na drie kwartier mag je er 5 minuten uit om buiten foto's te maken van een waterval, de Kjosfossen. Ik wist het niet, Pieter wel, maar als iedereen buiten is klinkt muziek en komt er een waternymf te voorzien die gaat dansen. Ze staat op de foto hieronder bij de 'grote' boom die je ziet voor de waterval. Aan het eind als de muziek afgelopen is gaat ze zelfs zwaaien naar de mensen die staan te fotograferen. Echt bizar! Wij zitten ondertussen al weer in de trein, dus hebben wij een foto zonder de dansende waternymf.

Wij gaan alleen naar boven tot Myrdal en gaan met de fiets naar beneden over een gedeelte van de Rallervegen. Die hebben we gehuurd en kunnen we boven ophalen. Ook gaan er veel mensen vanaf boven wandelend naar beneden. Dat hoeft niet 20 kilometer lang, je kunt onderweg op een aantal plaatsen weer op de trein stappen.

Onderweg in de trein zien we wel waar we straks fietsen. We hadden al gelezen dat het 1e stuk steil zou zijn. Maar ... na het eerste stukje wel gelopen te hebben, omdat daar ook veel mensen liepen, toch op de fiets gestapt. Dus ja! Wij hebben deze haarspeldbochten op de fiets gedaan. In de bochten wel wat eng met het loszittend grind. Na de haarspeldbochten was het ergste voorbij en was het prima fietsen.

Het landschap boven in Myrdal.

En onderweg natuurlijk stoppen voor een aantal foto's en de trein die langs komt.

Ra, ra, wie fietst daar?

Na 20 kilometer fietsen zijn we bijna weer in Flåm.

Fietsen inleveren, wat drinken en dan nog even naar Undredal met de auto voor de kleinste staafkerk van Noorwegen.