Bondhusvatnet, een schitterend spiegelmeer

Vandaag een wandeling die wat makkelijker was. Nu viel dat ook nog wel een klein beetje tegen want na al dat geklim en geklauter van gisteren waren onze benen nog wel een beetje moe.

Ook nu weer eerst omhoog naar het meer. Dit keer alleen een kiezelweg die prima te lopen was. Na drie kwartier was je bij het meer. En ja, we zagen zeker een spiegeling!

Na wat eten en drinken verder gelopen. Je kon nl. ook langs het meer lopen naar de overkant, naar een strandje aan de onderkant van de gletsjer die je in de verte al zag. 

Het pad rondom het meer was prima te doen tot de waterval.

Daarna werd het wederom klimmen en klauteren. Maar we hebben het strandje gehaald en ook daar zag je de mooie spiegeling in het meer.

Vanaf het strandje kon je verder omhoog richting de gletsjer, maar echt duidelijk stond dit niet aangegeven. Beter gezegd, er stond niets. Dus dit maar niet gedaan en dezelfde weg terug gelopen richting het beginpunt van de wandeling rond het meer en vervolgens weer via de kiezelweg naar de auto. Ook deze wandeling was zeker de moeite waard!

Wat ons wel opvalt is dat ze niet echt veel aangeven onderweg. Wat bordjes met hoe ver je bent of hoe lang je nog moet zoals bijv. gisteren met de watervallen, maar ook vandaag naar de gletsjer toe maken het wel wat makkelijker om te bepalen of je wel of niet verder wandelt. We zien nl. net als ons veel mensen twijfelen of ze wel of niet door moeten wandelen en elkaar vragen hoe ver het nog is. Maar ja, Noren zijn wandelen omhoog met geklim en geklauter wel gewend, dus zij hebben dat denk ik niet nodig en wandelen wel door.